VCC te Kruishoutem

Na het nipte verlies van vorige week kon ik te Kruishoutem een nieuwe poging doen om de bloemen te veroveren. Ik had de ganse week behoorlijk kunnen trainen, misschien zelfs iets teveel want op donderdag had ik nog 130 km met een passage in het Westvlaamse Heuvelland gereden. Even vreesde ik zelfs dat ik niet 100% hersteld ging zijn.

Gelukkig voelde ik bij de verkenning dat de recuperatie nog behoorlijk was en het parcours lag me nog ook. Snel maar met enkele technische bochtjes, een kort klimmetje, een wasbord en balkjes.

Bij de start stond ik toch behoorlijk ver wegens nog niet genoeg punten en waar ik vorige week nog vlug kon opschuiven was dit hier niet het geval. Het duurde even voor ik de top 10 haalde en het duurde zelfs tot voorbij half wedstrijd dat ik bij de kopgroep raakte. Op dat moment reed Patrick Bassez weg en was het voor mij nog eens het sein om een extra duwtje te geven om erbij te raken.

Dit lukte met enige moeite en ik had al gemerkt bij de passage over het wasbord dat ik telkens terug kwam op mijn voorgangers of dat ik zelfs gemakkelijk iemand kon passeren.

Ik probeerde dan ook bij de voorlaatste passage druk te zetten en ik nam een 20-tal meter en kon deze een ronde lang behouden.

Zo lukte het me toch om de bloemen binnen te halen en zo is de eerste echte overwinning van dit jaar binnen.