LCMT 2018 - 11-13 mei

Voor de 7e keer nam ik deel aan de LCMT. In 2000 voor het eerst met een 9-daagse van Gulpen naar De Panne en het jaar nadien met een 3-daagse UCI wedstrijd in Vlaanderen en Wallonië tot in de huidige versie van 3 dagen in Houffalize. Dit was nu mijn 3e deelname in 3 jaar en vooraf hoopte ik op een top 10 wat me vorig jaar maar net lukte.

Zeker nu je het deelnemersveld zag met enkele toppers en veel jonge renners.

Dag 1 bracht ons wat ten westen van Houffalize in een nieuwe etappe maar toch kwamen er veel herkenningspunten met o.a. de barage van Nisramont. Ik kon me standhouden in de top 10 tijdens de rit maar iets voor halfweg reed ik lek, net toen ik al km's lang met Jurgen op pad was. Jammer want herstellen en dan nog eens wisselen van wiel koste tijd en bracht me volledig uit mijn ritme. Dan was het voor mij 20 km tjolen zoals ze zeggen in het Westvlaams en pas in de laatste 5 km kwam ik terug in mijn ritme. Ik werd zo pas 19e en verloor al heel wat tijd.

Dag 2 is de jaarlijkse etappe naar Luxemburg met de passage in Clervaux. Voor mij mijn lievelingsetappe want tussen de beklimmingen zit er meer recuperatie en ook meer stukken op het grote verzet en nog eens technische passages.

In het begin was het wel afzien om in de kopgroep te blijven want in de eerste 20 km hadden we al bijna 1000 hm maar vanaf dan werd het leuker.

Ik stuurde Jurgen voorop want hij bleef maar op kop rijden maar eigenlijk was hij sterk genoeg om in de aanval te gaan. Na een 3-tal aanvallen lukte het hem om zo met een klein minuutje voorsprong te beginnen met de technische stukken. Ondertussen probeerde ik wat af te stoppen en zo zat ik ook vooraan in de technische stukken. Zo kon ik naar de ondertussen ook weggereden leider Houben rijden en Jurgen en Van Der Sande. Zo konden we met 4 voorop blijven tot de laatste echte beklimming van de dag. Daar trok Houben heel hard door en kon ik nog net aanklampen.

Zo werkten we samen en had ik vertrouwen om de etappe te winnen. Jammer genoeg moesten we nog een klein muurtje over op 5 km van de finish en kreeg ik kramp. Zo moest ik Houben laten rijden en probeerde ik nog na de klim terug tempo te maken. Met de laatste moeilijke afdaling kreeg ik Houben terug in het vizier en met wat extra risico's raakte ik net niet op het wiel om te beginnen spurten. Toch nog geprobeerd maar ik strande op 2 seconden. Een gemiste kans.

Op dag 3 was er de verrassing dat Houben niet meer startte, ziek. Zo kwam Jurgen opeens op kop. Ik wou wel helpen maar de benen protesteerden en moest ik zelf een ganse dag over de grens gaan om in mijn groepje te blijven. En met de regen was het nog minder motiverend maar de etappe was wel leuk.

Ik kon nog 7e worden en Jurgen werd eindwinnaar van de LCMT. Dus mooi voor de Beachbikers. En jammer genoeg misten we door een eigen reglementering van de organisatie een uniek podium. Van Der Sande was gevallen op dag 1 in de start en verloor 38 minuten door stukken. Deze tijd werd ingekort door de organisatie en zo miste ik het eindpodium algemeen en werd Maxim 3e i.p.v. 2e.

Toch werd ik terug winnaar net als 2 jaar geleden bij de masters.

Foto's: